امروز عنوان بیشتر رسانه های خبری جهان روی گزارش تکان دهنده نشست ۴ روزه چهار روزه هيات بين دولتي در زمينه تغييرات آب و هوا که در پاریس برگزار شد ، می گذشت.

البته به همت ژاک شیراک یه نشست دیگه هم از دیروز در پاریس برگزار شد که اون هم تا فردا ادامه داره، برای این نشست از ایران کسی دعوت نشده به جز معصومه ابتکار که به دعوت ژاک شیراک رفته ، و قراره تا ساعاتی دیگر هم در اجلاس پاریس سخنرانی کنه ، برا فردا توی صفحه یک روزنامه یک خبر ازش کار می کنم ،

اما هنوزم متاسفم از اینکه صفحه اول رسانه های خبری جهان چرا اینقدر باید با ایران متفاوت باشه،

اینجا انگار همه توی یه باغ دیگه هستند! اصلا 4 درجه که هیچی اگه 50 درجه هم دمای زمین بالا بره برای ایرانی جماعت اصلا مهم نیست! بی خیال محیط زیست! محیط زیست کیلویی چنده !!

اینجا هیچ کس از گزارش تکان دهنده نشست IPCC نلرزیده! الان یک هفته است همه توی دنیا نگاهشان به دهان این دانشمندان دوخته شده که ببینند چی می گن بالاخره ! اما اینجا حتی ما توی صفحه محیط زیست مان هم نمی تونیم اونجور که می خواهیم جولون بدیم و بنویسیم ، چون برای هیچ کس مهم که نیست هیچ ، اصلا بی ارزش است!! ببخشید اگه لینک های خبر هارو نگذاشتم، ولی بی بی سی، رویترز، آسوشیتدپرس، سایت های یونسکو، سازمان ملل، و ... خبرشو گذاشتن، جسارتا گزارشم دیر شده ، الان باید مصاحبه بگیرم!! فعلا.

پیوست:

این گزارش تاسف آور از تالابهای ایران را به قلم استاد گرانقدر محمد درویش حتما بخوانید!

امروز شنبه مطابق معمول بازم صفحه محیط زیست توی اعتماد ملی در نیامد! امیدوارم دوباره اشکال از مطلب و خط قرمز و ... نبوده باشه! عکس های خور آذینی و گزار ش چندل ها را به نقل از دکتر دانه کار ، کار کرده بودم!!اینکه دیگه مشکل نداشت!

دکتر شاهین سپنتا: جنبش جهانی نجات پاسارگاد را پرتوان تر به پیش ببریم ، شاید آن مسئولانِ مسئولیت ناشناسی که مرتب برطبل تو خالی فواید سد سیوند می کوبند و آن کسی که برچسب نمایندگی مردم میهن خواهِ استان فارس را بر خود چسبانده و مرتب در خانه ملت برای به آب سپردن فرهنگ و هویت ملت بی قراری می کند ، ندانند که داستان مبارزه پیگیر مردم ایران برای جلوگیری از آبگیری سد سیوند از هم اکنون به یک استوره پر شور تبدیل شده است. سد سیوند امروز نمادی از « انسداد فرهنگی و تاریخی » است که بر مسیرِ رودِ پر خروشِ فرهنگ و تمدن این ملت ایجاد شده است. وای به روزی که این سد شکسته شود. وای به روزی که این انسداد فرهنگی شکسته شود. آیا این « از خرد بی خبران » هیچ از خود پرسیده اند که آب های این رود پر خروش چه کسانی را با خود خواهد برد ؟ پاسخ روشن است ...